Cümlede özellikle belirtilmek istenen, söylenirken biraz durularak vurgulanan öğelerden (özne, dolaylı tümleç…) sonra kullanılır.

Babam, hep o ağır başlı haliyle gelir gözümün önüne.

Geçen gün, sözlerinle beni çok üzdün.

Orada, hepimiz seninle gurur duyduk.

Beni, bu konuda kimse ikna edemez.

Adlaşmış sıfatların ve işaret zamirlerinin sıfat gibi anlaşılabileceği durumlarda kullanılır.

Hasta, doktora bir şeyler söyledi.

İhtiyar, görevliye bir kâğıt uzattı.

O, adamın günlerdir buralarda dolaştığını söyledi.

Arasözlerin başında ve sonunda kullanılır.

Güneş doğmadan İstanbul’da, kültürün başkentinde, olacağız.

Şiir, edebiyatın en sevilen türü, sanki gündemimizden düşüyor artık.

Lisedeyken, hiç unutmam, sınıfta uzun boylu biri vardı.

Tırnak içinde gösterilmeyen alıntı sözlerin başında ve sonunda kullanılır.

Bu sıkıntıları en kısa zamanda gidereceğiz, dedi.

Bize hep, doğruluktan hiçbir zaman ayrılmayın, der.

Allah’a emanet olun, diyerek yola çıktı.

Hitaplardan sonra kullanılır.

Canım Kardeşim, mektubunu daha yeni aldım.

Sevgili Öğrenciler, siz bu milletin geleceğisiniz.

Sayılarda ondalık bölümlerden önce kullanılır.

2,5 (iki onda beş)

39,6 (otuz dokuz onda altı)

Kendinden sonra gelen cümleyi anlamca pekiştiren, özetleyen “evet, hayır, peki” gibi sözcüklerden sonra kullanılır.

Peki, senin dediğin olsun.

Evet, bu konuda biraz eksiğimiz var.

Hayır, sana inanmıyorum.